Artykuł oryginalny: <Hubbard, A. K., & Anderson, J. R. (2022). Understanding barriers to couples therapy. Journal of Marital and Family Therapy, 48(4), 1147-1162.>
Ranga czasopisma: <2.577>
OPIS BADANIA <Badanie dotyczyło zrozumienia przeszkód, które powstrzymują pary przed skorzystaniem z terapii. W tym celu zapytano blisko 300 osób, które wyraziły zainteresowanie terapią par, co powstrzymało je przed szukaniem pomocy. Analiza treści odpowiedzi wykazała sześć kategorii: koszt leczenia, logistyka, metoda leczenia, zaufanie, czynniki relacyjne oraz niejasny proces terapeutyczny. Te wyniki mogą pomóc zarówno badaczom, jak i terapeutom w bardziej świadomym podejściu do barier w terapii par.>
Model badania i metoda: <Badanie jakościowe zostało przeprowadzone na 397 uczestnikach rekrutowanych za pośrednictwem platformy internetowej Mturk, którzy spełniali kryteria udziału: bycie w zaangażowanym związku emocjonalnym oraz zamieszkanie w Stanach Zjednoczonych. Metodologia badania obejmowała ankiety, które zawierały pytania dotyczące barier, jakie pary mogą spotkać podczas poszukiwania pomocy dla swojego związku. Badacze podczas analizy badania skupili się na odpowiedziach uczestników, które były zapisane w formie otwartej – czyli bez ograniczeń co do treści czy formy. Na początku, każda odpowiedź była “kodowana” – co oznaczało, że próbowano zidentyfikować główne punkty lub tematy wypowiedzi. Następnie, na podstawie tych kodów, udało się stworzyć większe kategorie, które określały najważniejsze przeszkody, które uczestnicy doświadczyli w dostępie do terapii par.>
Osoby badane: <Grupa 397 osób badanych była zróżnicowana pod względem demograficznym i sytuacyjnym. Wymogi uczestnictwa obejmowały zarówno osoby w trudnych związkach (49,6%), jak i te, które nie doświadczały większych problemów w swoich związkach (50,5%). Rozkład płci był prawie równy, z udziałem 48,3% mężczyzn i 51,7% kobiet. Wśród uczestników 1,6% zidentyfikowało się jako geje, 2,6% jako lesbijki, 9,5% jako osoby biseksualne, a 86,3% jako osoby heteroseksualne.>
Najważniejsze wyniki:<Badanie zidentyfikowało sześć głównych tematów, które okazały się istotnymi przeszkodami dla uczestników: koszt leczenia, logistyka, forma leczenia, jego wiarygodność, czynniki relacyjne i przejrzystość procesu terapeutycznego. Koszt leczenia okazał się być kluczową barierą dla wielu badanych. Dużą część uczestników stanowiły osoby, które chciały, aby terapia była bezpłatna lub przynajmniej tańsza. Dodatkowo, dla wielu istotną przeszkodą było to, że terapia par nie była pokrywana przez ich ubezpieczenie zdrowotne. Drugą w kolejności barierą okazały się trudności logistyczne. Obejmowały one przeszkody związane z lokalizacją terapeuty, a także dopasowaniem sesji terapeutycznych do harmonogramów obu partnerów. Dla wielu osób kluczowe było to, aby terapeuta był na tyle blisko, aby sesje były łatwe do zorganizowania, a także, aby był bardziej dostępny i miał elastyczność w zakresie godzin i dni spotkań. Kolejną kwestią, była forma leczenia. Chociaż tradycyjna terapia jest nadal popularna, wielu uczestników wyraziło zainteresowanie alternatywnymi formami pomocy, takimi jak terapia online lub domowa. Wiarygodność terapeuty była również kluczowym czynnikiem dla wielu badanych. Ważne było, aby terapeuta był kompetentny i godny zaufania. Inną kwestią były również czynniki relacyjne. Niektóre osoby zgłaszały, że ich partner nie jest chętny do udziału w terapii par, co stanowiło dla nich znaczną barierę. Na koniec, wielu badanych wyraziło zainteresowanie większą przejrzystością w procesie terapeutycznym. Chcieli zrozumieć, jak przebiega proces terapii, co obejmuje, a także jakie są jego oczekiwane rezultaty.>
Wnioski autorów: <Wyniki badania wykazały istotną potrzebę zwiększenia edukacji i komunikacji ze strony klinicystów na temat dostępnych opcji terapeutycznych i ich skuteczności, szczególnie w odniesieniu do terapii par. Zalecane jest również, na podstawie wyników badania, umieszczenie na ich stronach internetowych informacji o skuteczności terapii par, kosztach związanych z terapią oraz możliwości korzystania z bezpłatnej konsultacji. Badanie sugeruje także, że terapia online może być efektywnym rozwiązaniem dla osób borykających się z problemami czasowymi, stygmatyzacją, kosztami, oraz dla osób mieszkających na obszarach wiejskich. Wreszcie, badanie wskazuje na konieczność kontynuacji badań i dokumentowania skuteczności terapii przez praktyków, co może przyczynić się do lepszego służenia pacjentom i przyszłym klientom.>
ANALIZA WŁASNA BADANIA
<Patrząc na sposób prowadzenia badania i jakość postawionych hipotez, wydaje się, że badanie zostało przeprowadzone solidnie. Użyto odpowiedniej metody badawczej (analizy treści), która jest szczególnie przydatna w badaniach, które dotyczą zrozumienia doświadczeń i perspektyw ludzi. Taka metodologia jest odpowiednia do badania barier w terapii par, ponieważ pozwala na szczegółowe zrozumienie, co konkretnie powstrzymuje ludzi przed szukaniem pomocy. Dodatkowo, grupa badawcza była dość duża (397 osób) i zróżnicowana pod względem demograficznym i sytuacyjnym. To zwiększa wiarygodność wyników, ponieważ wyniki mogą być bardziej reprezentatywne dla różnych typów par, które mogą szukać terapii. Co do jakości czasopisma, Journal of Marital and Family Therapy jest uznawanym czasopismem w dziedzinie terapii małżeńskiej i rodzinnej, z impact factor 2.577 (dane z 2022 roku), co wskazuje na wysoki poziom badań publikowanych w tym czasopiśmie. Badanie przeprowadzono w sposób transparentny, a wyniki są dokładnie omówione, co zwiększa zaufanie do nich. Jeśli chodzi o generalizację wyników badania, pomimo zróżnicowania grupy badawczej, badanie przeprowadzono na grupie osób mieszkających w Stanach Zjednoczonych, co może ograniczać możliwość generalizacji wyników na inne populacje.>
Wnioski dla praktyki: <Wyniki badania wskazują, że terapeuci powinni informować o kosztach na swoich stronach internetowych, a także w miarę możliwości dostosować opłaty do możliwości finansowych klientów. Dodatkową opcją dla osób zainteresowanych terapią par, ale zniechęconych wysokimi kosztami, mogłaby być grupowa terapia dla par. W tej formule, koszty terapii mogłyby być rozłożone na kilka par, co obniża indywidualne opłaty. Terapia grupowa może również dostarczyć wartości dodanej poprzez umożliwienie parom nauki z doświadczeń innych, a także poprzez bycie świadkiem procesu terapeutycznego w praktyce. Logistyka jest kolejnym kluczowym problemem, który może zostać rozwiązany poprzez oferowanie sesji w różnych godzinach i dniach, jak również umożliwienie terapii online. Zwiększenie edukacji na temat procesu terapii, w tym jej celów, struktury i korzyści, może także pomóc przełamać bariery. Terapeuci mogą skupić się na zaangażowaniu obu partnerów, ujawniając korzyści terapii dla obu stron i dyskutując o wszelkich obawach. Dodatkowo, mogą dążyć do zwiększenia zaufania poprzez udostępnianie informacji o swoim wykształceniu i doświadczeniu, a także oferowanie bezpłatnych konsultacji. Niemniej jednak, warto pamiętać, że terapia par nie jest rozwiązaniem dla wszystkich. Pokonanie barier takich jak koszty, logistyka czy inne czynniki, może być kluczowym elementem wykazania motywacji do uczestnictwa w często długim i żmudnym procesie terapii. Sposób, w jaki para będzie chciała pokonać te bariery, może również dostarczyć wskazówek, czy będzie w stanie wytrwać w terapii pomimo trudności, które niewątpliwie mogą się pojawić w procesie zmiany i rozwoju relacji.>
Opracowanie: <Tamara Kasim-Porzecka, Uniwersytet SWPS>
TERAPIA RODZIN - BADANIA 